Dawniej choroby zakaźne, takie jak szkarlatyna, dziesiątkowały ludzi. Wynikało to głównie stąd, że nie znano skutecznego leku, który byłby w stanie wyleczyć chorobę w krótkim czasie i zapobiec występowaniu groźnych powikłań.
Szkarlatynę, jako chorobę epidemiczną, udało się wyeliminować już dawno temu, choć wciąż występują pojedyncze przypadki zachorowań, również w Polsce. Chorują zarówno dzieci, jak i dorośli, choć uznaje się szkarlatynę za chorobę wieku dziecięcego. Wynika to jednak głównie stąd, że to dzieci w wieku przedszkolnym i szkolnym przebywają przez większość czasu w dużych skupiskach, gdzie łatwiej o rozprzestrzenianie się płonicy.
Nie istnieje konkretna profilaktyka płonicy. Jest to choroba na tyle dobrze reagująca na leczenie antybiotykiem, że nie stosuje się jakichkolwiek szczepień przeciwko szkarlatynie.
Objawy szkarlatyny
Szkarlatyna u dzieci objawia się tak samo, jak szkarlatyna u dorosłych. U dorosłych może mieć jednak nieco cięższy przebieg i może też wystąpić większe ryzyko pojawienia się powikłań. Wynika to z wielu różnych czynników – środowiskowych, odpornościowych i innych. Dlatego trudno oszacować, u którego chorego pojawią się powikłania, a który się przed nimi ustrzeże nawet pomimo braku właściwego leczenia.
Wszyscy chorzy na szkarlatynę powinni podjąć leczenie antybiotykami, głównie z rodzaju penicylin. Wyjątki stanowią tylko chorzy, którzy są uczuleni na penicylinę lub inne antybiotyki stosowane w leczeniu tej choroby.
Sprawdź też: https://zdrowy.net/zdrowie/choroby/szkarlatyna/
Początki i rozwój szkarlatyny
Początki szkarlatyny wyglądają niczym angina. Pojawia się wysoka gorączka, silny ból gardła, ogólne osłabienie organizmu. Dopiero po pewnym czasie, zwykle na drugi dzień, zaczyna się pojawiać drobna, jasnoróżowa wysypka na całym ciele. Wysypka ta nie jest charakterystyczna – to bardzo drobne, gęsto usiane kropki, które nie swędzą ani nie ropieją.
Dlatego bardzo ważnym objawem jest pojawienie się gęstego białego nalotu, „kożucha” na języku. Z czasem ten nalot ustępuje i język staje się malinowo czerwony. Malinowy język to najbardziej charakterystyczny objaw dla szkarlatyny. Jeśli jednak choroba zostanie rozpoznana we wczesnej fazie jako angina, wówczas lekarz i tak przepisze antybiotyk, który może podziałać prawidłowo na paciorkowce wywołujące szkarlatynę.
Leczenie szkarlatyny
W leczeniu szkarlatyny stosuje się antybiotyki, na które organizm bardzo dobrze reaguje. Stąd też obecnie szkarlatyna nie stanowi zagrożenia dla ludzkości – jest bardzo łatwo uleczalna. W leczeniu bardzo ważne jest doraźne eliminowanie najbardziej dokuczliwych objawów, czyli bólu gardła i gorączki. Można je likwidować ogólnie dostępnymi lekami na receptę. Do likwidacji przyczyny choroby wykorzystuje się antybiotyki, które szybko powinny przynieść poprawę. Ważne jest podawanie choremu dużych ilości płynów oraz pokarmów w postaci płynnej lub półpłynnej ze względu na ograniczenia przełykania.
Po kilku dniach mogą się pojawić czerwone linie w miejscach zgięcia skóry – to pękające naczynia włosowate, które w wyniku choroby stają się bardzo kruche. Jednak szybko dochodzi do ich wygojenia. Po pewnym czasie wysypka zaczyna się łuszczyć w charakterystyczny sposób i objawy ustępują. Konieczne jest stosowanie antybiotyku tak długo, jak został zalecony.
Należy uzyskać pewność, że choroba została porządnie wyleczona i nie grozi powikłaniami. A powikłania po szkarlatynie są groźne – to m.in. kłębuszkowe zapalenie nerek, zapalenie stawów czy ucha i gorączka reumatyczna. To choroby, z którymi lepiej nie igrać, szczególnie, że można im zapobiec porządnie lecząc szkarlatynę.
Zostaw odpowiedź